Lees ook: Keizersnede kat
Keizersnede bij hond gebeurt niet op afspraak
U kunt geen afspraak maken voor een keizersnede bij honden. In de wet staat namelijk dat een keizersnede bij honden niet ingepland mag worden.
Ziet u dat uw teef het moeilijk heeft tijdens de bevalling? Neem dan direct contact op met de dierenarts. De dierenarts besluit uiteindelijk of een keizersnede noodzakelijk is.
Wat is een keizersnede bij de hond
Een keizersnede is een operatieve ingreep. Omdat er niets boven een normale natuurlijke bevalling gaat, voeren we een keizersnede alleen uit als een natuurlijke bevalling niet mogelijk is.
Een keizersnede (of sectio caecarea) is een manier van bevallen waarbij de pups middels een operatie via de buikwand worden verlost.
Redenen voor een keizersnede
Er zijn verschillende redenen waarvoor een bevalling niet op natuurlijke wijze kan gebeuren.
- De teef kan conditioneel niet in staat zijn om de bevalling te volbrengen, bijvoorbeeld door ondervoeding tijdens de dracht of omdat het aantal pups dermate groot is er dat geen ruimte meer is in de buik om nog te kunnen eten.
- De bekkenopening te smal is om de pups te laten passeren, dit kan komen omdat de bekkendoorgang gewoonweg te klein is, of omdat één of meerdere pups te groot zijn.
- De bevalling heeft een afwijkend verloop.
Het is in alle gevallen raadzaam om contact op te nemen met uw dierenarts. Uw dierenarts kan aan de hand van de informatie en eventueel een onderzoek de juiste beslissing nemen. Indien noodzakelijk, kan dit betekenen dat uw hond door middel van een keizersnede zal bevallen.
Tot slot komt keizersnede vaker voor bij teven ouder dan vijf of zes jaar waarvan het hun eerste worp wordt.
De kosten van een keizersnede bij een hond zijn onder andere afhankelijk van de maat van de hond, de wijze van opereren en de nodige nazorg.
Hoe werkt een keizersnede bij een hond?
De wijze waarop een keizersnede wordt uitgevoerd kan sterk verschillen per dierenarts en/of dierenkliniek. Het tijdstip waarop de keizersnede plaatsvindt is zeer belangrijk; niet alleen de pups maar ook de teef moet er klaar voor zijn.
Een te vroeg uitgevoerde keizersnede kan ervoor zorgen dat er niet levensvatbare pups komen. Maar ook het risico op placentabloedingen, het vertraagd samentrekken van de baarmoeder en het onvoldoende aanmaken van melk, neemt toe.
Om het juiste tijdstip te bepalen, kan er gekeken worden naar de dekdata, daling van de lichaamstemperatuur en progesteronconcentratie.
Lees ook: koorts bij honden
Verdoving tijdens operatie
De keizersnede kan plaatsvinden onder plaatselijke verdoving, een epidurale verdoving (ruggenprik) of onder algehele narcose.
De voorkeur gaat uit naar de plaatselijke verdoving, omdat de pups én moeder niet onder invloed komen van een narcosemiddel en dus snel weer actief en levendig zullen zijn. Zeker pups die al wat langer in de verdrukking hebben gezeten zijn hierbij gebaat.
Daarnaast zal de teef snel weer normaal kunnen functioneren; dus normale nestzorg en voldoende melk aan de pups geven.
Toch zijn er soms uitzonderingen waarbij de conditie van de teef het niet toelaat om haar zonder beademing op de rug te leggen, wat bij een keizersnee noodzakelijk is. In zo’n geval is algehele narcose met beademing de enige juiste manier.
Als voorbereiding op de keizersnede zal vaak een katheter in de ader worden geplaatst waarna de teef een zeer lage dosering van een kalmerend middel krijgt toegediend. Dit is net voldoende om haar op de rug te kunnen leggen.
Indien nodig kan vervolgens een infuus aangekoppeld worden. De teef wordt op haar rug gelegd en de baas neemt plaats aan de operatietafel, bij het hoofd van de hond. Hierdoor kan de hond met de stem gerustgesteld worden.
De operatie
De buik wordt geschoren, gewassen met een desinfecterende zeep en hierna met een ontsmettingsmiddel behandeld. Dan wordt het lokaal verdovingsmiddel (lidocaïne) onder de huid ingespoten op de plaats waar de operatiesnede gezet zal gaan worden.
Dit is ongeveer ter hoogte van de navel tot 10-20 centimeter onder de navel. De lengte van de snede en de hoeveelheid lokaal verdovingsmiddel is natuurlijk afhankelijk van de grootte van de hond.
Vervolgens wordt de buik afgedekt met steriele operatiedoeken, en daarna wordt de huid, onderhuid en de peesplaat geopend en wordt de baarmoeder opgezocht. Deze wordt ter hoogte van de splitsing van beide baarmoederhoornen geopend.
Na de keizersnede
Zodra een pup buiten de baarmoeder komt, worden de vruchtvliezen direct geopend zodat de pup meteen kan ademen zonder vruchtwater binnen te krijgen.
De navelstreng wordt door middel van een klem afgeklemd en de pup wordt drooggewreven en met behulp van een slijmzuigertje wordt het slijm uit de neus en keel verwijderd.
De pups worden één voor één door de –bij voorkeur dezelfde - operatiewond in de baarmoederwand verwijderd.
Tijdens of na de keizersnede worden de pups gecontroleerd of ze geen gespleten verhemelte hebben of andere waarneembare aangeboren aandoeningen. Ook de navelstrengen worden gelijk afgebonden.
Afsluitend wordt de baarmoeder gesloten, waarna de peesplaat, de onderhuid en de huid volgen. De teef wordt daarna van de operatietafel getild en op de benen gezet.
De ene hond zal nog onder de indruk zijn van hetgeen gebeurd is; de andere hond loopt gewoon naar de auto. Dit is mede afhankelijk van de conditie van de teef voordat de operatie begon.
Als nabehandeling krijgt iedere teef een injectie antibiotica om infectie tegen te gaan en gedurende de eerste 24 uur na de keizersnede om de vier - zes uur een injectie oxytocine om de baarmoeder goed samen te laten trekken.
Dit laatste zorgt ervoor dat er zo min mogelijk inhoud in de baarmoeder is, waardoor de kans op een baarmoederontsteking tot een minimum beperkt wordt.
Hier leest u meer over de zorg van pasgeboren pups.
Risico’s van keizersnede bij een hond
Ondanks het feit dat een keizersnede bijna altijd goed gaat, kunnen er complicaties tijdens en na de keizersnede optreden, zoals buikvliesontsteking, baarmoederontsteking en ontsteking van de buikwond.
Het risico op buikvliesontsteking en/of baarmoederontsteking is groter als er in de baarmoeder dode en/of geïnfecteerde pup(s) aanwezig zijn en deze door de operatiewond verwijderd moeten worden.
Als de teef zelf veel aan de buikwond likt of er ontstaat een bloeduitstorting tussen de spierwand en de huid dan is er kans op een ontsteking van de buikwond. Door dagelijks de wond te controleren en indien nodig antibiotica te geven, kan het risico beperkt worden.
De teef kan na de keizersnede nog vier - zes weken blijven vloeien. Deze uitvloeiing is in de eerste week rood/groen, verkleurd daarna in de weken erop lichtrood/ lichtgroen waarna er uiteindelijk nog wat helder doorzichtig vocht waargenomen kan worden.
Met de juiste zorg en verdovingstechniek is de kans op complicaties erg klein en zal het leven van de pups en de moederhond niet in gevaar worden gebracht.