Naar aanleiding van de lopende discussie over de vermeende (te) hoge kosten voor diergeneeskundige ingrepen, maakte Joris van Ling een kostenvergelijking voor tandheelkundige ingrepen bij mens en dier.
Om een antwoord te vinden op de bovenstaande vraag, koos Joris voor een ‘PICO’-benadering (Problem-Intervention-Comparison-Outcome). Hieronder lees je zijn uitwerking daarvan:
Problem
De bovenstaande probleemstelling valt uiteen in drie vragen:
- Zijn er verschillen in de kosten voor tandheelkundige ingrepen tussen mens en dier?
- Zijn deze kosten voor dieren hoger of lager dan voor mensen?
- Hoe groot zijn die verschillen dan?
Intervention
Om een goede vergelijking te maken heb ik gekozen voor twee gelijkwaardige casussen.
Zowel bij de mens als bij het dier komen vaak (ernstige) tandvleesproblemen voor (‘parodontitis’), met als gevolg dat er meerdere elementen vaak niet meer te redden zijn (‘terminaal aanhechtingsverlies’) en getrokken moeten worden.
Casus 1:
Mens, 60-70 Kg (ASA1) met een gegeneraliseerde gevorderde parodontitis, matig progressief met een chirurgische extractie van vier grote kiezen. De verstandskiezen waren bij deze patiënt al getrokken in het verleden. De extracties betreffen viermaal een chirurgische extractie van de 7-ens (achterste grote kiezen in de boven- en onderkaak). Deze patiënt heeft een enorme tandartsangst en heeft daarom gekozen voor een behandeling onder algehele anesthesie bij een ‘Narcosetandarts’.
Casus 2:
Hond, 60-70 Kg (ASA1) met een gegeneraliseerde gevorderde parodontitis, matig progressief met een chirurgische extractie van vier grote kiezen. Diagnose en gebitsbehandelingen bij gezelschapsdieren worden altijd onder algehele anesthesie uitgevoerd.
Comparison
| Gebitsbehandeling onder Volledige Anesthesie (duur: 90 minuten) | HOND (60-70 Kg) | MENS (60-70 Kg) |
|
Intake |
€ 0,- | € 50,54 |
| Anesthesie (90 minuten) | € 617,10 | € 637,50 |
| Full Dental Radiology | € 90,08 | € 279,92 |
| Intraoraal Onderzoek | € 0,- | € 192,83 |
| Supra- en subgingviale reiniging | € 152,45 | € 675,64 |
| Lokale Anesthesie (4x) | € 54,- | € 0,- |
| Chirurgische extractie (4x; 40 minuten) | € 236,72 | € 319,16 |
| Kosten hechtingsmateriaal | € 28,44 | € 27,48 |
| Nacontrole | € 0,- | € 101,07 |
| Subtotaal | € 1178,80 | € 2284,14 |
| BTW | € 247,55 (21%) | € 0,- (0%) |
| Totaal | € 1426,35 | € 2284,14 |
*Bron: Tarieven 2023 AniCura Eersel - aan deze tarieven kunnen geen rechten worden ontleend.
**Bron: NZA / https://puc.overheid.nl/nza/doc/PUC_730542_22/1/ en https://www.mondzorgkosten.nl/tandartscodes
Outcome
Met behulp van bovenstaande data kunnen de drie vragen beantwoord worden.
- Zijn er verschillen in de kosten voor tandheelkundige ingrepen tussen mens en dier? ⟹ Ja.
- Zijn deze kosten voor dieren hoger of lager dan voor mensen? ⟹ De kosten voor een en dezelfde ingreep zijn hoger bij een mens dan bij een hond van gelijk gewicht en gelijke ASA-score.
- Hoe groot zijn die verschillen dan? ⟹ Verschil in prijs inclusief 21% BTW: Meerkosten mens: € 857,80. ⟹ Verschil in prijs exclusief 21% BTW: Meerkosten mens: € 1105,34.
Discussie
Uit het vergelijkingsonderzoek blijkt dat vrijwel alle onderdelen (aanzienlijk) goedkoper zijn bij de dierenarts dan bij de humane tandarts. Oftewel: dierenartsen zijn in staat exact dezelfde kwaliteit te leveren als de humane zorg, maar dan wel voor minder dan de helft van de prijs.
Ruim €1400 euro voor een specialistische gebitsbehandeling is een hoop geld maar is zeker niet te duur. De tarieven van de dierenarts zijn te vergelijken met de onderhoudskosten van een auto bij de garage. Garagisten doen hun werk goed, maar hebben niet zes jaar universiteit en permanente bijscholing hoeven volgen. Bovendien kunnen ze al gaan werken vanaf hun 16e of 18e levensjaar, in tegenstelling tot dierenartsen die met een beetje geluk vanaf het 24e levensjaar (inclusief een opgebouwde studieschuld) kunnen gaan werken. En als we dan gaan werken (in loondienst), verdienen we over het algemeen minder als een humaan arts. Als senior dierenarts met twintig jaar eerste- en tweedelijns ervaring verdiende ik 23 euro per uur bijvoorbeeld.
Diereigenaren beschouwen huisdieren als gezinsleden en verlangen dezelfde kwaliteit geneeskunde zoals ze die zelf gewend zijn in de humane zorg. Om te voldoen aan dit terechte verlangen hebben wij ons als dierenartsen steeds verder gespecialiseerd. Specialisatie brengt echter kosten met zich mee, zoals aanvullende opleidingen en het aanschaffen van dure specialistische apparatuur.
Twintig jaar geleden gaf ik een dier voor een gebitsbehandeling een prik in de bil als narcose en probeerde ik in een half uur de kiezen te trekken met een oude tang van een collega humaan tandarts. Vandaag de dag doe ik eerst een uitgebreid pre-anesthetisch onderzoek, gaat het dier in kwestie aan een infuus, krijgt een gasnarcose, lokale verdoving en wordt de ademhaling, het zuurstofgehalte en hartritme gemonitord. Voor ik een kies trek of restaureer, maak ik eerst een röntgenfoto.
We zullen moeten uitleggen aan diereigenaren dat wij niet ‘te duur’ zijn. Zonder enige onderbouwing wordt er gezegd dat de ketens actief in de diergeneeskundige zorg de prijs zouden opdrijven. Dit is onjuist, deze ketens hebben er juist voor gezorgd dat wij ons als dierenartsen verder konden specialiseren.
We zullen als beroepsgroep diereigenaren uit moeten leggen wat diergeneeskunde vandaag de dag kost. In ieder geval minder (de hélft minder!) dan de humane zorg. Ik wil niet meer twintig jaar terug in de tijd, we rijden vandaag de dag ook niet meer met paard en wagen.
Met dank aan:
Drs. J.J.A. van Ling
Algemeen dierenarts
Veterinair tandheelkundige
Tandarts
