Mevrouw van der Licht had al jaren teckels. Teckels hebben ook al jaren lange ruggen. Zo had dus mevrouw van der Licht al meerdere malen meegemaakt dat een van haar teckels een hernia kreeg. De behandeling van een hernia was door de loop van de jaren al meerdere malen aangepast door nieuw onderzoek en voortschrijdend inzicht daardoor.
Toen ik echter voorstelde om bij een van haar Teckels lasertherapie in te stellen keek ze wel heel erg verbaasd. “Maar dokter” zei ze “wat is dat nu weer voor nieuwigheid. Ik heb al veel meegemaakt maar dit…. Mijn zoon is dit weekend nog naar de Dance feest geweest met een lasershow, moet daar nu mijn Kobus mee genezen worden? Dan had hij net zo goed met mijn zoon meegekund!”
Ik moest lachen want we hadden deze therapie nog niet zo lang in de praktijk en zelf was ik in eerste instantie ook een beetje sceptisch. Maar diverse wetenschappelijke publicatie hadden mij overtuigd. “Het zijn de zelfde soort laserstralen” vertelde ik “maar van een veel grotere sterkte en een speciaal soort intensiteit. Het vervangt de huidige therapieën niet, maar is aanvullend.
Laser therapie is bewezen effectief bij artrose , hernia’s en ook zelfs bij wondgenezing.” “Dan wil ik het wel proberen” sprak ze aarzelend en nog niet geheel overtuigd. Twee weken later kwam ze op de praktijk. “En?” vroeg ik “Hoe gaat het met Kobus?” “Nou Dokter ik wist niet wat ik meemaakte, dat hadden we jaren eerder moeten hebben.” Tevreden meldde ze zich bij de balie voor de laatste lasersessie.