Mijn naam is Willeke en samen met Roy heb ik twee Duitse Herders, Youri van vijf en Bandit van vier maanden. Een paar maanden geleden kwamen we er achter dat Youri linksvoor kreupel liep, en we dachten dat hij zich verstapt had, dus even rustig aan doen en het was zo weer over. Hij werd echter steeds vaker kreupel na het spelen of na het balletje gooien. De laatste keer kon hij na het spelen er niet meer op staan, dus met spoed naar de dierenkliniek. Daar hebben ze foto's gemaakt en kwam de diagnose LPC: een los stukje bot in de elleboog wat operatief verwijderd moet worden met daarbij artrose.
Vrij snel konden we terecht bij de dierenkliniek in Steenwijk. De ochtend dat we Youri wegbrachten was heel spannend. We werden heel goed opgevangen en er werd ons verteld wat ze precies gingen doen. Eerst gingen ze nog een keer goed naar de elleboog kijken, want deze zat vol vocht en was gezwollen. Daarna werd het infuus in zijn andere poot aangebracht en werd zijn elleboog geschoren. Er werd ons uitgelegd wat ze gingen doen aan de hand van een voorbeeldgewricht. Ze brachten Youri onder narcose. Die narcose was schrikken omdat hij snel weg was en het is heel vervelend om je maatje zo te zien liggen. We moesten hem achterlaten en een uur wachten. Het was zenuwslopend en we waren veel sneller terug in de kliniek dan de bedoeling was, door de zenuwen en wilden graag dicht bij hem zijn. Toen we daar aankwamen waren ze net klaar met de operatie en daar lag onze grote vriend op een slaapzak nog diep in slaap. Doordat zijn spieren nog erg slap waren hing zijn tong nog scheef uit zijn bek. De operatie was geslaagd en er waren meerdere losse stukjes bot en kraakbeen verwijderd. Youri wilde slecht wakker worden en we hebben drie kwartier bij hem gezeten en hem lekker gekriebeld. Na een half uur heeft de assistente hem een prikje gegeven om weer een beetje wakker te worden. Youri liet ons geloven dat hij nog in slaap was tot dat één van de assistentes met een zak hondenvoer voorbij liep. Toen kon meneer ineens zijn hoofd optillen.
Ondanks de spannende dag konden we op dat moment lachen om onze kanjer. Met zijn poot in het verband en met een speciale sok daar omheen mocht Youri mee naar huis. Op vrijdag werd hij geopereerd en het weekend had Youri nog veel last. Hij had moeite met liggen en liep steeds rond. Na overleg met de dierenarts mocht hij extra pijnstillers en je zag dat hij meteen op bloeide en weer vrolijker ging kijken. Nu twee weken later gaat het gelukkig heel goed met Youri.
Afgelopen vrijdag voor controle geweest en het was boven verwachting goed. De revalidatie duurt lang en we mogen met hem maar kleine rondjes lopen. En voor in de toekomst niet meer achter ballen, stokken etcetera aanrennen want het afzetten en remmen is heel slecht voor zijn ellebogen. Als Youri weer helemaal hersteld is, mag hij weer lange wandelingen maken en fietsen. Ook krijgt Youri elke dag Glucosamine om de artrose af te remmen.
lk wil mijn verhaal afsluiten met een dankwoord voor de dierenkliniek in Steenwijk. Wat zijn wij geweldig geholpen Ze hebben Roy en mij op ons gemak gesteld, want we hadden er moeite mee om ons dierbaarste bezit achter te laten. En wat hebben ze goed voor Youri gezorgd. Een fantastische kliniek met fantastische mensen! Ook alle lieve berichtjes op Facebook hebben ons heel goed gedaan. Al deze mensen weten wat een hond voor je kan betekenen. En daarom was de steun groot en daar voor zijn wij erg dankbaar! Groetjes Roy en Willeke
