Het gekke is: Charlie kan hem zelf niet aanwijzen of zoeken. Huh? Ja echt! Het gaat hier dan ook niet om een tennisbal, maar om zijn eigen bal: zijn testikel. Eén balletje is netjes ingedaald en zit in het balzakje. Het andere balletje voelen we nergens. Soms zit zo’n missende bal in de lies waar je hem kan voelen, maar bij Charlie, nee hoor, die is echt zoek.
Dit is wat Charlie’s baasje over hem vertelt:
"Charlie maakt ons vaak aan het lachen door al zijn gekke streken.
Niks is veilig voor Charlie. Dit meneertje heeft een voorliefde voor groente, fruit en het speelgoed van ons nichtje die geregeld bij ons over de vloer komt. We hebben al diverse keren de gekste dingen uit z'n bek moeten halen: een hele ui, een rauwe aardappel, een stoofpeer, kiwi's, barbie's ga zo maar door. Maar het gekste geval was afgelopen week. We hadden ons nichtje over de vloer. Opeens zag ik twee knalrode pootjes op het kleedje liggen. Ik schrok me rot in eerste instantie, want je denkt toch meteen aan bloed. Ik kwam dichterbij en ik zag meteen het probleem tussen de pootjes liggen, een rode stift. Ons nichtje was aan het kleuren en heeft blijkbaar per ongeluk haar rode stift laten vallen. Charlie had hem stiekem meegenomen naar zijn kussen en heeft zich goed uitgeleefd (zie de foto). Ook liggen we geregeld dubbel om de gekke koppen die hij kan trekken. Hij heeft door zijn overbeet een heel grappig bekkie."
De bal in de buik
Charlie is elf maanden oud als we met een kijkoperatie op zoek gaan naar de bal. We noemen het een binnenbal, als de bal niet in het balzakje zit maar in de buik. Cryptorch noem je dat met een medisch woord. Balletjes zitten niet voor niets in een balzakje: daar zitten ze wat koeler. Als een balletje niet is ingedaald en hij zit nog in de buik verstopt, dan is er een groter risico dat het een testikeltumor wordt. Een binnenbal is wel actief en produceert ook hormonen, maar minder of anders dan een normale testikel.
Daar in de buik kunnen we die bal niet in de gaten houden. Dus de binnenbal moet eruit. De bal die wel gewoon in het balzakje zit laten we zitten, want Charlie hoeft qua gedrag niet gecastreerd te worden. Wel letten zijn baasjes op dat hij geen teefjes kan dekken, want een binnenbal kan erfelijk zijn, dus nakomelingen krijgen van Charlie is geen goed idee.
De kijkoperatie
We doen de operatie van Charlie’s binnenbal met een kijkoperatie. Met een cameraatje op een lange steel (een scoop) gaan we de buik in om de bal te zoeken. Nog niet makkelijk in dit geval, Charlie heeft hem goed verstopt. We vinden hem tussen de darmen en de buikwand. Met een tang pakken we de binnenbal op en via een extra gaatje kunnen we hem verwijderen. Hebbes, gevonden!
