Het kan namelijk zijn dat er een maagtorsie speelt. Als baasje is het goed om te weten waar je op moet letten. Gek genoeg hebben we bij Dierenkliniek Steenwijk de laatste maanden een aantal maagtorsies gehad, terwijl maagtorsies normaal best zeldzaam zijn. Het baasje van Onyx en Noxy maakte er zelfs twee mee:
“Zondagavond ongeveer een uur na het laatste uitlaatrondje had ik de honden hun avondeten gegeven en normaal gesproken vallen ze dan daarna als een blok in slaap. Maar Onyx bleef wat onrustig.”
Onyx werd nog een keer uitgelaten, maar bleef onrustig en later ook paniekerig.
“Ze liep met een bolle rug, wilde overal onder en achter kruipen en probeerde te spugen, maar er kwam niks uit haar mond behalve dikke klodders wit slijm. Ik dacht meteen aan een maagtorsie en zag ook dat haar buik, net achter de ribben vreselijk op begon te zwellen.”
Spoed
“Dierenarts Tobias kwam gelijk naar de praktijk en heeft haar onderzocht, gesedeerd, gesondeerd (wat in eerste instantie niet lukte), röntgenfoto’s gemaakt en een buikpunctie gedaan om het gas eruit te krijgen, waarna de sonde er gelukkig wel in kon en toen kwam er wat maaginhoud uit.”
Een sonde is een soort tuinslang waarmee de dierenarts in het geval van een maagoverlading of maagdraaiing probeert via de slokdarm in de maag te komen zodat gas en maaginhoud eruit kan. Is de maag ver gedraaid en vol met gas, dan lukt dat niet. Bij Onyx lukte het pas om de sonde erin te krijgen toen het meeste gas eruit was.
“Het zag er toen al weer iets positiever uit, maar Onyx is een grote hond en ze is al flink op leeftijd met haar elf jaar. De kans dat ze dan een maagtorsie overleven, zonder of met operatie, is klein. Maar ondanks haar leeftijd gedraagt ze zich nog als een hond van een jaar of zes, dus heb ik toch besloten om haar te laten opereren.”
De maag weer op zijn plek
“Tijdens de operatie heeft dierenarts Tobias de maag weer goed gelegd en vastgemaakt aan de buikwand zodat hij niet nog eens om kan draaien en ook de milt heeft hij verwijderd omdat die wat plekjes had die hij niet vertrouwde. De operatie was dus gelukkig goed gegaan!"
Een tweede maagtorsie
Onyx mag de eerste dagen maar kleine beetjes eten, maar ze knapt gelukkig snel op. Tien dagen na de operatie zou ze weer op controle komen, maar dat loopt allemaal anders…
“Die middag dat ik de afspraak voor Onyx haar check-up zou hebben, had ik haar moeder Noxy net uitgelaten, met haar bijna veertien jaar wilde ze niet altijd meer even ver lopen en dat was deze middag ook zo. Eenmaal binnen begon ze iets te rochelen, dat deed ze wel eens vaker omdat ze wat last had van haar stembanden, het was dan net of er een haar in haar keel zat die ze kwijt wilde, dus ik maakte me daar niet zo druk om. Ze liep verder door naar de keuken en ging daar liggen, maar toen leek het of ze over wilde gaan geven. Toen zag ik opeens dat Noxy’s buik ook helemaal opgezwollen was! Ze had dus ook een maagtorsie! Ik heb meteen de praktijk gebeld dat ik eraan kwam met de moeder van Onyx... met hulp van de buren heb ik haar in de auto gekregen en ben naar de praktijk gesjeesd.
Tobias heeft haar gelijk gesedeerd zodat ze in ieder geval geen pijn meer had en moest helaas constateren dat Noxy inderdaad ook een torsie had. Op haar leeftijd en in haar conditie was de kans dat zij dit zou gaan overleven, ook met een operatie, echter zo klein dat ik het zware besluit heb moeten nemen om haar te laten gaan en hebben we haar helaas in moeten laten slapen…
Noxy was mijn lievelingshond, ze betekenen allemaal veel voor me, maar zij was voor mij heel speciaal… ik zou er dus alles voor over hebben gehad om haar te redden, maar op dat moment moest ik een beslissing nemen in haar belang en niet dat van mezelf…"
"Ik ben blij dat alles nog steeds goed gaat met Onyx, die is weer haar oude trouwe zelf, maar ik mis Noxy vreselijk."
"Ik hoop dat dit stukje andere mensen kan helpen, zodat zij ook snel kunnen reageren mochten zij zien dat hun hond ook een maagtorsie heeft! Ik wil de dierenartsen en assistentes van Dierenkliniek Steenwijk heel erg bedanken voor al hun hulp!"
