"Een relatief kleine ingreep waar deze patiënten enorm mee geholpen zijn!"

Amber is al 5 jaar paraveterinair assistente en werkt sinds ruim 1,5 jaar bij de SDU. Ze is begonnen als balieassistente en leert momenteel de fijne kneepjes van het anesthesievak. In deze blog geeft ze een idee van hoe haar werkweek eruit kan zien.

Maandag

Op maandag kan ik altijd een beetje uitslapen. Ik trek mijn OK kleding aan, muts op en ben klaar om weer een nieuwe week te beginnen. Op dit moment word ik nog ingewerkt door mijn collega’s om ook net zo’n goede anesthesist te worden als zij! Het is een drukke dag! Heerlijk, dan hebben we altijd wat leuks te doen!

Ik start eerst alle anesthesieapparatuur op en voer lektesten uit om te kijken of alles werkt zoals het moet werken. Vervolgens leg ik samen met een collega alle medicatie en narcosemiddelen klaar die de patiënten nodig hebben voor de geplande operaties. Deze ochtend help ik mee bij de patiënten die bij Gert ter Haar (Specialist KNO) staan gepland.

We starten met Joris, en lieve kater van 3 jaar met oorklachten.  Joris wordt verdacht van een poliep in het oor. Een poliep is een goedaardig gezwel die de gehoorgang kan belemmeren en katten kunnen er last van krijgen naarmate die groter wordt. Voorafgaand aan de operatie zal er eerst een CT-scan worden gemaakt van de kop om te kijken waar de poliep precies zit en of er misschien nog andere dingen te zien zijn. Na de CT-scan gaan we naar de operatiekamer om de scopie uit te voeren. Met de scopie gaan we met een speciale camera in het oor en kunnen we hoe het er van binnen uitziet. De poliep wordt goed in beeld gebracht en kan direct verwijderd worden.

Een relatief kleine ingreep waar deze patiënten enorm mee geholpen zijn!  

Nadat Joris rustig wakker is geworden in onze kattenopname kan hij lekker weer mee naar huis. 

Dinsdag

Vandaag hebben wij weer aan een drukke planning van poli’s en operaties. Deze ochtend help ik in de poli, bij bijna elke poli afspraak hebben de specialisten een extra handje nodig om het dier vast te houden en gerust te stellen tijdens het onderzoek. Het is steeds verschillend waar je dan helpt. Vandaag help ik onze radiologe Susanne Boroffka tijdens het maken van echo’s.

Er komt een Labrador genaamd Rocco vrolijk binnengehuppeld die waarschijnlijk een halve tennisbal heeft gegeten. De eigenaar zag namelijk nog maar een halve tennisbal liggen in plaats van een hele! En ja hoor, op de echo zien we het andere deel nog in zijn maag zitten.  Gelukkig, want als het nog in je maag zit bestaat er een kans dat je door middel van een scopie het voorwerp er nog uit kan halen, dat scheelt een operatie!

Daar gaat onze internist Ronald van Noort, tussen zijn andere afspraken door, mee aan de slag. Een tennisbal doormiddel van een scopie uit de maag halen is wel een uitdaging. Met een speciale camera en een grijper lukt het Ronald de bal in zijn geheel verwijderen! De eigenaren waren erg opgelucht en konden Rocco weer snel mee naar huis nemen.

Woensdag

Op de woensdag zit ik bij mijn vertrouwde “oude” plekje, de balie en aan de telefoon! Ik start de dag om 8:00 om te openen en mezelf in te lezen in de patiënten die vandaag komen. Ik zet voor mezelf even een bakje koffie en ben klaar om de dag te beginnen.

De eerste patiënt komt met haar eigenaar binnengewandeld voor een kruisbandoperatie, een Pitbull! Een van mijn favoriete rassen. Samen met de eigenaar ga ik een checklist af, om te kijken of er nog bijzonderheden zijn die van invloed kunnen zijn op de anesthesie. Ik geef de hond een fijn plekje in onze hondenopname tot het anesthesie- en chirurgieteam kan starten met de anesthesie en operatie.

Hierna stroomt de wachtkamer langzaamaan vol met de afspraken die we gepland hebben staan. De poli verloopt volgens planning, zonder al te veel ‘verrassingen’ en iedereen gaat goed geïnformeerd en tevreden weer naar huis! 

In de middag kan je mij vinden aan de telefoon, hier hebben wij een apart kantoor voor. Zo kunnen we ons daar volledig op focussen en iedereen rustig te woord kunnen staan.  Er belt er een dierenarts die een puppy van 5 maanden heeft met een tibia fractuur (scheenbeen). De verwijzend dierenarts heeft de röntgenfoto’s al doorgestuurd zodat ik gelijk kan overleggen met onze specialist chirurgie, Rick Beishuizen. De puppy kan vandaag al terecht voor operatie en we zien hem nog een paar keer terug om zijn spalkverband te wisselen.

Donderdag

Vandaag sta ik weer bij de anesthesie. Deze ochtend help ik vooral in de omloop, dan zorg ik ervoor dat alles klaar staat voor de volgende patiënt en dat alles goed door kan lopen. Denk hierbij aan de spullen pakken voor de volgende operatie; alles klaarleggen voor het aanleggen van een infuus, om te intuberen, stickers voor de ECG. En ik zorg ervoor dat de instrumenten na operatie weer gereinigd en geautoclaveerd worden.

Samen met mijn collega Romy leid ik de Duitse Herder Baco in. Die is zojuist binnengebracht en blijkt een maagtorsie te hebben. Dit is spoed wat niet kan wachten en direct geopereerd moet worden. Een maagtorsie houdt in dat de maag is gedraaid en de in- en uitgang van de maag dus volledig afgesloten is. Samen met anesthesioloog Joost Uilenreef maken we een passend anesthesie protocol op maat. Tijdens de operatie draait Gert ter Haar de maag weer terug en maken we hem vast aan de buikwand zodat er niet nogmaals een maagtorsie kan ontstaan.  De operatie is geslaagd en Baco kan nu rustig wakker worden in een lekker warm opnamehok. Baco blijft een nachtje bij ons slapen en morgenochtend gaat hij weer fijn met zijn baasjes mee naar huis. 

Vrijdag

Vrijdag vind ik zelf een van de leukste dagen om te werken. De week bijna voorbij en met één been lekker in het weekend. Als eerst loop ik even langs Baco in de hondenopname. Alles gaat goed met hem! Hij zal vanochtend worden opgehaald door zijn baasjes.

Op de vrijdag zijn we altijd wel voorbereid op onverwachte dingen die dezelfde dag nog kunnen komen. Zoals vandaag! We starten vandaag met een lieve teckel die helaas de verschijnselen heeft van een hernia. Om dit zeker te weten moet er vooraf een CT-scan gemaakt worden om te kijken waar de hernia zit. Orthopeed Edgar Scheepens beoordeelt samen met Radioloog Ilse Tiemessen de CT-scan beelden terwijl de rest van het anesthesie team alvast bezig is met het voorbereiden van de operatie. 

Na de operatie kan ze weer rustig wakker worden en krijgt ze van mij natuurlijk een dikke knuffel en een klein beetje eten, dat wilde ze heel graag! Na de drukke dag van vandaag sluiten we alle apparatuur af en helpen we elkaar nog met het afsluiten en schoonmaken van de instrumenten. Soms pakken we nog even een drankje in de kantine zodat we de week goed kunnen afsluiten! 

Error

An error has occurred. This application may no longer respond until reloaded.