"Dit heb ik allemaal al wel op school geleerd, maar het is ook leuk om het in het echt te zien"

Bernice Drost volgt de opleiding paraveterinair dierenartsassistente aan het Yuverta in Houten. Ze liep al eerder stage bij AniCura SDU en versterkt sindsdien na schooltijd het team. Bij de SDU doet ze haar praktijkexamen voor de paraveterinaire opleiding en voltooit ze haar eindstage. Omdat Bernice afgelopen jaar voornamelijk bij de balie heeft gewerkt, gaan ze tijdens deze stage zich meer focussen op alle werkzaamheden rondom de OK, de begeleiding van de anesthesie patiënten en het laboratorium. Benieuwd hoe haar stageweek bij de SDU eruitzag?

Maandag – meekijken bij oogoperaties

Vandaag begint mijn dag, zoals alle andere dagen, om 9.00 uur. Ik kleed mij om in de speciale OK- kleding en trek mijn OK-klompjes aan. Ik begin met het aanzetten van alle anesthesie-apparaten waar Gina, een collega paraveterinair, ondertussen uitleg over geeft. We controleren of er geen lekken in het systeem zitten en de apparatuur naar behoren werkt. Dan staat alles klaar voor de eerste patiënten en kunnen we de dag veilig en goed beginnen.

Vandaag staan er meerdere oogoperaties op de planning: cataractoperaties. Dit is een operatie waarbij we ervoor zorgen dat de staar uit het oog verdwijnt door een klein sneetje in de lens te maken en hierbij eigenlijk de blauwe waas weg te halen. Daarna wordt het sneetje gehecht met hele kleine hechtinkjes. Het leuke aan oogoperaties is dat de arts werkt met een microscoop en die is verbonden met een groot tv-scherm, waardoor wij ook mee kunnen kijken wat er precies in het oog gebeurt. Dus dan leer je er ook nog wat bij als je de anesthesie van het dier in de gaten houdt.

Ook is er vandaag een patiënt bij onze internist die een vreemd voorwerp heeft gegeten. Via de echo zien we dat het vreemde voorwerp nog in de maag zit en dat de internist dit met een scopie kan verwijderen. Hiervoor moet de patiënt onder narcose. Met een scopie kijken we met een cameraatje in de patiënt waardoor we kunnen zien waar het voorwerp precies zit en we vervolgens deze met een grijpertje uit de patiënt halen. Dit is erg fijn, omdat we dan niet hoeven te opereren. Dat is beter voor de patiënt.

Dinsdag – alles klaarleggen en controleren

Deze ochtend begin ik weer met het opstarten en controleren van alle anesthesie-apparaten. Dit keer alleen, zodat ik het sneller leer. Maar uiteindelijk volgt er nog een controle om te kijken of alles goed is. Vandaag kijk ik mee bij meerdere KNO-patiënten, een hond met chronische oorpijn, een kat die mogelijk een poliep in de neus/keelholte heeft en de laatste van de ochtend is een hond met klachten van niezen en bloedneuzen.

Mijn taken bestaan uit het klaarleggen van de benodigdheden voor het inleiden van de patiënt, het vasthouden van de patiënt tijdens het inleiden en de patiënt samen met mijn collega verplaatsen naar de CT-scan en/of operatiekamers. Verder kijk ik vooral mee met wat er allemaal gebeurt en gedaan wordt op deze dag. Ondertussen heb ik uitleg gekregen over de verschillende waarden die wij in de gaten moeten houden van de patiënten. Zoals bijvoorbeeld de hartslag, zuurstofgehalte in het bloed, wat een normaal ECG (hartfilmpje) is en de temperatuur.

Dit heb ik allemaal al wel op school geleerd, maar het is ook leuk om het in het echt te zien.

Ook omdat verschillende middelen de waarden kunnen beïnvloeden. Onze werkzaamheden bestaan niet alleen uit de zorg voor de patiënten maar zorgen we er ook voor dat alle operatie-instrumenten weer op tijd schoon en steriel zijn voor de volgende operaties en behandelingen.

Verder kwam deze ochtend ook een aangereden hond binnen. Het arme dier had zijn bekken gebroken en hier en daar een wondje. Nadat de meiden van de anesthesie hem voldoende pijnstillers hadden gegeven, kon hij enigszins rustig slapen. Omdat hij behoorlijk was geschrokken en onder de indruk was (shock), besluiten we hem niet vandaag te opereren en te wachten totdat hij rustig en stabiel is om onder narcose te kunnen. Deze hond is zo ontzettend lief ondanks wat hij had meegemaakt dat hij al onze harten al heeft gestolen.

Woensdag – assisteren bij operaties

Vandaag staat de operatie van onze nieuwe vriend op het programma: de hond die gisteren is binnengebracht na de aanrijding. Maar eerst nog kijken naar de andere patiënten. Zo hebben we een kat met hele erge oorontsteking en een serieus grote hond (58kg) met een voorste kruisbandletsel die we ook moeten opereren om ervoor te zorgen dat het dier weer pijnvrij kan lopen. Het komt niet vaak voor dat we honden in de kliniek hebben die bijna net zoveel wegen als mijn collega’s en ik. Het is dus best een uitdaging om haar te tillen. Maar natuurlijk lukt dit met behulp van de collega’s. Bij deze operatie moet ik inwassen. Dit betekent dat ik steriel de specialist moet helpen met bepaalde handelingen tijdens de operatie. Zoals steriele spullen aanpakken van de assistente, de poot vasthouden, als er geboord moet worden voor het plaatsen van platen en schroeven, koelen met water op die plek, maar natuurlijk ook wel een beetje gezellig kletsen over wat we het weekend gedaan hebben. Natuurlijk op de momenten dat het kan. De operatie is goed verlopen en later deze dag mag de hond weer naar huis met medicatie.

Vanmiddag staat dus onze grote vriend op het programma: die door een bus is aangereden hond tijdens het hardlopen samen met zijn baasje. Voorzichtig beginnen wij hem onder narcose te brengen. Veel dieren zijn vaak na zo'n gebeurtenis in shock waardoor je voorzichtig moet zijn met narcose. Maar gelukkig voor hem gaat alles goed en kunnen we beginnen aan de operatie. Ook nu mag ik de specialist helpen. Door het plaatsen van drie schroeven kunnen we ervoor zorgen dat zijn bekken weer gestabiliseerd is waardoor deze weer goed aan elkaar kunnen groeien. Dit is gelukt, maar hij blijft nog wel een extra dagje slapen. Zo kunnen we hem pijnstillers blijven geven en goed in de gaten houden hoe hij het na de operatie doet.

Donderdag – helpen in de poli

Vandaag mag onze vriend weer naar huis. Nadat we een aantal extra testen hebben gedaan, mag hij weer lekker naar zijn baasje toe. Fijn om te zien dat dieren elke keer weer megablij zijn om hun baasjes te zien, ook al hebben ze zoiets heftigs meegemaakt. Vandaag mag ik helpen in de poli. Dit houdt in honden of katten vasthouden voor orthopedisch onderzoek of voor een echografisch onderzoek, maar ook voor bloedprikken. Verder zorg ik er samen met mij mede-stagiaires voor dat alle instrumenten schoon en ingepakt zijn, zodat we die weer voor de volgende patiënt kunnen gebruiken.

Deze dag zijn er orthopedische patiënten, maar ook KNO-patiënten die onder narcose moeten. Bij de wekedelen arts hebben we een hond met een flinke milttumor. Bij tumoren zijn er vaak veel bloedvaten die naar en van de tumor afkomen. Dan moet je zorgen dat deze eerst mooi zijn afgebonden of zijn dichtgebrand voordat je de tumor verwijdert. Zo gezegd zo gedaan en zo kunnen we de milttumor verwijderen. Helaas zijn niet altijd alle tumoren (volledig) te verwijderen en moeten we soms ook eigenaren vertellen dat er niks meer is wat we voor hen en hun huisdier kunnen betekenen. Dit zijn dingen waar ik moeite mee blijf houden tijdens mijn werk.

Vrijdag – rustiger, maar wel meer spoedgevallen

Op vrijdag is het vaak iets rustiger in de kliniek. Dit komt omdat de oog- en KNO-specialisten deze dag vrij zijn. Dus dan heb je wat minder patiënten gepland staan. Maar op vrijdag hebben we ook meer spoedgevallen. Dit loopt vrij uiteen. Zo hebben we een kat met meerdere botbreuken aan het bekken en bovenbeen door een val van het balkon. Maar ook een zieke kat die zich duidelijk niet lekker voelt omdat hij waarschijnlijk verjaardagsversiering heeft gegeten. De kat die van het balkon is gevallen geven we goede pijnstilling en wordt onderzocht door de specialist. Na het reguliere operatieprogramma, zullen we deze kat opereren en de breuken repareren.

Even terug naar de kat die verjaardagsversiering heeft geprobeerd te eten. Deze patiënt komt bij onze internist voor een scopie . We gebruiken een scopie vaak als we er vrijwel zeker van zijn dat we het vreemde voorwerp dat een dier heeft gegeten ook echt in de maag of soms in het beginstuk van de dunne darm zit. Maar eerst kijken we met een echo of de versiering dus in de maag zit. Gelukkig voor de kat zat het nog in zijn maag. Met een grijpertje kunnen we de versiering vastpakken en met de scoop samen naar buiten halen. Nadat de kat weer is bijgekomen voelt hij zich aanzienlijk beter en wilt erg graag weer wat eten.

Verder is het uiteindelijk toch een drukke dag geworden met wat extra’s echo patiënten die niet tot na het weekend konden wachten en de gewone poli-patiënten die al gepland stonden. Einde van de dag is gekomen, nadat alles is opgeruimd en schoongemaakt is het tijd om lekker te genieten van een vrij weekend.

Did this article help you?

Please select what suits your situation or type on your own. We greatly appreciate your feedback.

Thank you!

We really appreciate it

Error

An error has occurred. This application may no longer respond until reloaded.