Gebroken dijbeen, oogproblemen, erfelijkheidsonderzoek en legoblokjes …

Jessica de Bruin is inmiddels alweer ruim 2 jaar paraveterinair bij de Specialistische Dierenkliniek Utrecht. Jessica is onderdeel van het balieteam dus een groot deel van haar werkzaamheden vinden plaats rondom de balie maar ook aan de telefoon. Het doel van Jessica is om de huisdiereigenaren op hun gemak te stellen door bijvoorbeeld een goede, duidelijke uitleg te geven over een behandeling en een kop koffie aan te bieden. Het werken met de dieren en de eigenaren is wat ze leuk vindt aan haar werk. We houden allemaal van onze huisdieren, dus begrijpt ze hoe de eigenaar zich voelt als hij of zij langskomt in de kliniek.

Maandag: Gebroken dijbeen van Timo

Op maandag ben ik er weer helemaal klaar voor. Meestal begin ik maandag om 08:30 uur. Mijn collega Nina heeft vandaag om 08:00 uur de kliniek geopend en zit al achter de balie om de eerste patiënten te ontvangen. Om 08:30 uur kom ik bij haar zitten en samen spitten wij de mail van het weekend door om te kijken of er patiënten zijn die vandaag of op korte termijn gezien moet worden. Na het weekend hebben we vaak veel nieuwe mailtjes van verwijzend dierenartsen en eigenaren. Deze mailtjes kunnen wij gedurende de dag met de artsen bespreken.

Ik zie een mailtje voorbijkomen van een dierenkliniek met de vraag of wij willen kijken naar röntgenfoto’s van kat Timo om een advies te geven. Timo is zondag avond mank thuisgekomen. Hij is erg pijnlijk bij het aanraken. Op basis van de röntgenfoto’s van de eigen dierenarts kan ik samen met de orthopeed een advies geven hoe we deze patiënt verder kunnen helpen. Helaas heeft hij zijn dijbeen gebroken en dat zal geopereerd moeten worden. Timo kan gelukkig deze ochtend nog komen zodat we hem alvast comfortabel kunnen maken met wat extra pijnstilling. Eind van de middag zullen wij de operatie van Timo uitvoeren.

Na de lunch zit ik met mijn collega boven in het belkantoor. Het is heel fijn om een aparte plek te hebben zodat je je goed kunt concentreren op een telefoongesprek. De telefoontjes die wij plegen zijn heel divers: het plannen van afspraken, het geven van advies en uitleg en het doorspreken van operatiemogelijkheden.

Ondertussen bel ik de eigenaresse van Timo op om door te geven dat de operatie goed is verlopen en dat hij om 18:00 uur weer lekker naar huis toe mag. De eigenaar van Timo is ontzettend opgelucht dat het allemaal zo snel en voorspoedig is verlopen.

Dinsdag: lekker uitslapen

Dinsdag is mijn vrije dag, ik vind het fijn om dan lekker uit te slapen en om een rondje te wandelen met een vriendin. In de zomer vind ik het leuk om te gaan suppen of gewoon lekker op de bank met een kop thee, chips en een film.

Woensdag: spoed service lijn oogheelkunde

Vandaag start ik om 09:00 uur omdat ik vanavond ga overwerken. Iedere paraveterinair heeft een keer per week een overwerkavond zodat er altijd iemand aanwezig is om de laatste patiënten mee naar huis te kunnen geven en de werkdag goed af te ronden. Op deze manier kunnen wij nog later op de middag urgente gevallen zien en eventueel, indien nodig, opereren. In de ochtend heb ik telefoondienst en na de lunch zit ik bij de balie om eigenaren aan te melden en om overzicht te houden over de rest van de dag.

Op de woensdag hebben wij vaak landelijke oogheelkunde service spoeddienst. Dit houdt in dat dierenartsen met urgente oogpatiënten vandaag ons kunnen bellen voor overleg of advies van Rick F. Sanchez, Europees Specialist Oogheelkunde. Tijdens dat overleg wordt besloten of een dier op korte termijn gezien moet worden.

De dierenarts kreeg vandaag chihuahua Sonja op consult, zij is vanmorgen gekrabd door een kat. Het oog is er slecht aan toe. Nadat Sonja op de poli is geweest is het uiterst noodzakelijk dat zij geopereerd wordt om het oog te kunnen behouden. We leggen alle operatiebenodigdheden en de anesthesiebenodigdheden klaar en starten de operatie. De eigenaren lopen even buiten een rondje en tussentijds nemen ze een lekkere kop koffie mee. Rond 20:15 is de operatie afgerond en kan ik met de eigenaren de nazorg bespreken. Het is belangrijk dat Sonja een kraag om houdt en medicatie meekrijgt. Sonja is gedurende de operatie wat afgekoeld en nog niet helemaal op temperatuur, we wachten nog even totdat ze goed wakker is om veilig mee naar huis te gaan. Nadat we haar wat voer hebben aangeboden gaat ze kwispelend naar huis toe. Ik sluit daarna de kliniek af. Nu alles afgerond is ga ik lekker naar huis en kan ik gaan avondeten.

Donderdag: Erfelijke onderzoeken voor de fok

Vandaag start ik om 08:00 om de kliniek te openen. Ik vind het heerlijk om even een rondje door de kliniek te lopen om alles aan te zetten en dingen voor te bereiden voor de dag. Ik lees alvast de agenda door om te zien welke patiënten er vandaag komen en ik zet alvast wat medicatie klaar voor de standaard operaties. Vandaag hebben we ook erfelijke onderzoeken staan voor de fok. Labradoodle Suus komt langs voor een ECVO (oogonderzoek) en officiële HD/ED foto’s (een speciaal onderzoek dat test op erfelijke afwijkingen). Ik zet alvast de informatie die we hebben ontvangen in de computer zodat het straks makkelijker is met aanmelden voor de Raad van Beheer. Dat is de instantie waar alle rashonden geregistreerd staan.

De eerste eigenaar komt binnen met haar labrador Flip voor een kruisband operatie aan zijn linkerknie. Flip is een ontzettend vrolijke labrador die hier vorige week geweest is voor het consult bij de orthopedie. Het is fijn dat hij vandaag geopereerd kan worden want dan kan hij als alles goed verloopt over een aantal maanden weer lekker spelen met andere honden. Ik stel de eigenaar nog wat vragen om te controleren of er extra bijzonderheden zijn en of Flip nuchter is. Mevrouw wacht in de tussentijd thuis en krijgt een belletje van ons wanneer Flip weer opgehaald kan worden.

Gedurende de ochtend verwerk ik de mailtjes samen met mijn andere balie collega’s. Beneden bij de balie richten wij ons op het aanmelden van eigenaren en medicatie meegeven na consulten. Doordat we de telefoongesprekken boven voeren, hebben we meer overzicht en rust bij de balie beneden in de wachtkamer. Ook zorgen we er bij de balie voor dat we precies weten welke arts met welke afspraak bezig is en welke eigenaar waar zit te wachten in de wachtkamer. Labradoodle Suus is inmiddels vanuit ons goedgekeurd en de rapporten gaan naar Raad van Beheer voor de uiteindelijke goedkeuring, de eigenaar kan gelukkig een nieuw nestje met haar nemen.

De ochtend is voorbijgevlogen en het is tijd voor de wisseling van de wacht. De dames van boven komen naar beneden om ons af te lossen voor de lunch. We geven hen een update wat er beneden is gebeurd zodat zij op de hoogte van alles zijn en wij kunnen dan gaan eten. Vandaag hebben we feest want onze radiologe Susanne is jarig en heeft ons op een lunch getrakteerd. Iedereen die hier werkt, houdt enorm van lekker eten dus de lekkere broodjes en muffins vielen erg in de smaak.

Na het rouleren van de lunch ben ik boven te vinden op het belkantoor. Na een stuk of 60 telefoontjes is de dag alweer snel voorbij. Ik rond mijn afspraakbevestigingen af en dan zit mijn dienst er om 18:30 op. Ik ga nog even naar de sportschool en daarna naar huis.

Vrijdag: Legoblokje zit vast in de darmen van Freddie.

De vrijdag is altijd een verassing. Over het algemeen kijken we allemaal uit naar de vrijdag. Nog één dag om te knallen met zijn allen en daarna kunnen we genieten van het weekend.
Bij de balie zijn we allemaal verantwoordelijk voor een georganiseerde agenda. We proberen zo vlak voor het weekend enkele reguliere plekken beschikbaar te houden zodat we op vrijdag nog dieren met spoed kunnen helpen. Ondanks dit voornemen kan de agenda op vrijdag gedurende de week alsnog volstromen met zieke dieren die voor het weekend gezien moeten worden. Iedere dag is het bij ons op de praktijk afwisselend en variërend maar de vrijdag is echt onvoorspelbaar. Op het begin van de dag ziet het er goed gevuld uit.

Gedurende de ochtend belt er een dierenarts op de spoedtelefoon dat ze Freddie, een ragdoll kitten van acht maanden oud, wil doorverwijzen voor een echo omdat hij niet meer eet sinds gisteren en erg sloom is sinds een week. Ze denken dat Freddie iets geks heeft gegeten vorige week en dat er mogelijk iets vastzit in de darmen.

Als een patiënt met spoed wordt doorverwezen, proberen we in overleg met de eigen dierenarts al een waterdicht plan op te stellen. Na de echo weten we natuurlijk pas wat er aan de hand is, maar het is fijn voor Freddie en voor de eigenaar als er verdere opvolging mogelijk is. Voor na de echo hebben we daarom alvast een operatie plekje gereserveerd, mocht het nodig zijn kunnen we hem meteen opereren en verlossen van het probleem.

Na de echo blijkt dat er een legoblokje vastzit, gelukkig nog niet in de darmen maar het zit wel in de maag. Na intern overleg hebben we besloten dat Ronald van Noort, onze internist eerst gaat kijken of het doormiddel van endoscopie lukt om het legoblokje uit de maag kan halen. Het was even een klusje maar het is gelukt! Freddie hoeft gelukkig niet geopereerd te worden en mag direct na het wakker worden weer mee naar huis. Hierdoor vervalt het gereserveerde operatie plekje waardoor we ook nog eens op tijd klaar zijn.

We drinken gezellig met z’n allen nog wat na met wat bittergarnituur uit onze geliefde airfryer en dan is het tijd om naar huis te gaan voor een welverdiend weekend.

Error

An error has occurred. This application may no longer respond until reloaded.