Flink mis
Toen we Gijs, onze negenjarige Chihuahua, een tijd geleden aangelijnd uitlieten, kwamen we ineens oog in oog te staan met een Amerikaanse Staffordshire Terriër die ontsnapt was uit een tuin. Voor we het wisten had hij Gijs gegrepen en stevig vast in zijn bek. Uiteindelijk hebben we hem kunnen bevrijden en toen zagen we dat het flink mis was. Gijs’ rughuid was van zijn nek tot zijn staart gevild. We zijn meteen naar de dierenarts gegaan. Daar moest hij twee weken blijven, kreeg hij pijnstillers en is hij dagelijks aan zijn wond verzorgd. Elke dag gingen we bij hem op bezoek.
Voor hechten bijtwond doorverwijzing naar SDU
De dierenarts gaf aan dat het noodzakelijk was om de wond helemaal te dichten, maar er was niet genoeg huid om dat te doen. Bovendien is voor een dergelijke ingreep specialistische hulp en expertise nodig. Vandaar dat de dierenarts Gijs doorverwees naar de Specialistische Dierenkliniek Utrecht (SDU). Daar kon hij verder behandeld worden. En dat ook nog eens in één dag. ’s Ochtends hebben we hem gebracht en ’s avonds konden we Gijs weer ophalen.
Nieuwe huid voor gebeten hond Gijs
Bij de SDU werd Gijs eerst onder een lichte narcose gebracht om te kijken wat de mogelijkheden waren. Het specialistische team onder leiding van Gert ter Haar, Europees Specialist KNO-weke delen chirurgie, heeft vervolgens een ‘operatieplan’ gemaakt, waarbij het erom ging om voldoende huid bij elkaar te hebben om de wond volledig te kunnen dichten. De oude huid was immers afgescheurd en nieuwe huid werd onder meer gehaald ‘uit’ de buik en zijn liezen (liesplooien). Nog diezelfde dag kreeg Gijs een zwaardere narcose en heeft Gert een huidoperatie uitgevoerd, waarbij de ‘nieuwe’ huid als het ware over de rug werd getrokken. Dat ging goed. De wond is gehecht en daarop werd een groot drukverband aangebracht.
Nazorg van de bijtwond
Vier weken na de operatie zijn de hechtingen verwijderd door de dierenarts. Gijs had na de aanval van de Staffordshire Terriër wel pijn, maar de pijnstillers hielpen gelukkig. Wel had hij last van de afgescheurde huid die losliet. Maar gelukkig kon die pijn ook ondervangen worden met medicatie. We zijn zowel door de dierenarts als het team bij SDU prima geholpen. Bij SDU was iedereen even lief en betrokken. Ook de nazorg was goed geregeld. Gert heeft ons nog persoonlijk te woord gestaan om te vragen hoe het ging met Gijs. Om onze dankbaarheid over de goede zorg te uiten, hebben we bloemen en een taart met een foto van Gijs erop laten bezorgen.
Dankbaar
Momenteel gaat het goed met Gijs. Hij is nog steeds levendig en attent en gaat ondanks alles graag naar buiten. Wel heeft hij een trauma aan het voorval overgehouden. Als hij ligt en we raken hem plotseling aan, dan is hij best wel schrikachtig. Dat trauma zal ook niet meer weggaan. Het enige wat we kunnen doen, is hem voldoende liefde geven en aandacht aan hem schenken. Bij de dierenarts en SDU zagen ze dat dat wel goed zit. We kregen te horen dat onze dagelijkse bezoekjes en de liefdevolle verzorging Gijs erdoorheen heeft gesleept. Gelukkig maar. We zouden niet zonder Gijs kunnen. We zijn dankbaar dat we nog iedere dag van hem kunnen genieten.
