Behandelend arts
Edgar Scheepens, Europees Specialist Chirurgie, dipl. ECVS
Maartje Passon-Vastenburg, Europees Specialist Diagnostische Beeldvorming
Bas Wetzels, Resident Veterinaire Diagnostische Beeldvorming
Patiënt
Rottweiler ‘Kuma’, teef, zeven jaar
Anamnese
Kuma werd ons aangeboden via de eigen dierenarts met rugproblemen. Het was de eigenaren ongeveer een maand eerder opgevallen dat Kuma moeite had met springen tijdens het pakwerk. De klachten waren progressief en Kuma vertoonde later ook parese posterior. Kuma leek ook gevoelig aan de rug. Zij werd bijvoorbeeld erg onrustig bij het aaien over de rug. Het geven van een NSAID maakte geen verschil. Kuma had geen andere gezondheidsklachten.
De klachten lijken mogelijk rechts wat slechter dan links. Er lijkt dus sprake van enige asymmetrie.
Bevindingen
In het algemene onderzoek werden geen afwijkingen gevonden.
Bij het orthopedische onderzoek was Kuma gevoelig bij oppervlakkige en diepe palpatie van de caudale lumbale wervelkolom.
Bij het neurologische onderzoek waren de correctiereflexen in de voorhand normaal en in de achterhand vertraagd; vooral links. De spinale reflexen waren in de voorhand normaal. De kniepees reflex lijkt vooral links versterkt aanwezig en de ischiadicus reflex lijkt hyporeflexie te vertonen. Kuma had een normale staarttonus en anusreflex.
Op basis van klinisch onderzoek werd een laesie tussen L3-L7 geconcludeerd, met mogelijk lateralisatie naar links.
Beeldvorming
Het röntgenonderzoek, uitgevoerd door de eigen dierenarts, toont een gering vernauwde tussenwervelruimte tussen L6-L7. Verder zijn er degeneratieve veranderingen (spondylose) zichtbaar ventraal van de wervels. Vooral ter hoogte van L6-L7 en L7-LS. Het caput femori toonde aan beide kanten een matige aansluiting in het acetabulum met matige botnieuwvormingen in het kader van secundaire osteoartrose.
Er werd besloten om een CT-onderzoek van de rug uit te voeren.
Het CT-onderzoek toont een extramedullaire weke delentoename links in het wervelkanaal. Deze structuur breidt zich uit in het foramen intervertebrale en naar dorsaal ter hoogte van het facetgewricht. In het wervelkanaal is lokaal matige compressie op het ruggenmerg. Er is een vrij regelmatig begrensde (‘geografische’) osteolyse van de lamina en het processus articularis van L6 en L7 zichtbaar dorsaal van de weke delenstructuur. Het foramen toont verbreed. Er is geen duidelijke contrastopname van de weke delenstructuur zichtbaar. Verder is rechts ventraal spondylose aanwezig en geringe sclerose van het wervellichaam. Ook op de LS-overgang is matige ventrale spondylose zichtbaar en tonen de foramina gering benig vernauwd.
Op basis van het CT-onderzoek werd over de laesie het volgende geconcludeerd:
- Matig agressieve laesie links in het wervelkanaal ter hoogte van L6-L7. Ddx. peripheral nerve sheath tumor (lees ook: tumor hond), neoplasia van het facetgewricht, villonodulaire synovialitis facetgewricht, cyste of een ander soort neoplasie, zoals een meningioom.
Kuma werd aangeboden voor chirurgie (lees ook: Chirurgie dierenarts-specialisten bij SDU)
Chirurgie
Het wervelkanaal werd vanaf dorsaal benaderd via een hemilaminectomie aan de linkerzijde. Aan de dorsale zijde van het facetgewricht is een deel van de weke delenstructuur zichtbaar en toont een spekkig aspect. Vervolgens is een facetectomie uitgevoerd. De structuur is goed omschreven en geheel te verwijderen. Dit komt overeen met het beeld van een meningioom.
Na het verwijderen van de structuur is de dura zichtbaar. De uittredende zenuwen ter hoogte van L6-L7 tonen iets verdikt. Ter bescherming van de spina werd autoloog vetweefsel over het gefreesde gat in het dorsale deel van de wervel gelegd. De fascie, subcutis en huid werden afzonderlijk gesloten.
Histologie
De conclusie van het histopathologisch rapport is ‘microcysteus meningioom’
Toevoeging
Meningioom is, hoewel zeldzaam, de meest voorkomende primaire neoplasie in de wervelkolom bij honden. Het betreft meestal goedaardige, langzaamgroeiende neoplasiën. De tumoren zorgen doorgaans voor een chronische en progressieve myelopathie met milde tot matige pijnklachten.
De diagnose wordt pas definitief gesteld na histopathologie, maar beeldvorming kan al wijzen in de richting van een meningioom. Standaard röntgenopnamen tonen meestal geen duidelijke veranderingen, maar een CT scan of MRI scan toont een intradurale, extramedullaire laesie met meestal duidelijke en homogene contrastopname (in deze casus niet). Cystes of microcystes kunnen voorkomen in de tumor van de hond.
De therapie is doorgaans chirurgie, eventueel gecombineerd met bestraling van de hond. Chirurgie leidt bij de meeste patiënten tot een snelle verbetering van de klachten. De prognose op de lange termijn is wisselend, omdat meningioom helaas (ook na complete chirurgische verwijdering) kan teruggroeien.
Afloop
Na de operatie kreeg Kuma zes weken lijnrust en als medicatie een afbouwende kuur methylprednison, een fentanylpleister en amoxicilline-clavulaanzuur.
Tijdens de wondcontrole (lees ook: wondbehandeling hond) na tien dagen was Kuma klinisch al goed opgeknapt. Ze toonde nog slechts geringe parese van de linker achterpoot en deze leek niet pijnlijk.
Telefonisch contact met de eigenaren zes maanden na de operatie leert dat Kuma volledig is opgeknapt en nergens meer last van lijkt te hebben.
Bronnen
- Canine Intraspinal Meningiomas: Imaging Features, Histopathologic Classification, and Long-Term Outcome in 34 Dogs. Petersen, S.A. et al, Journal of Veterinary Internal Medicine 2008
- Spinal Meningiomas in Dogs: Description of 8 Cases Including a Novel Radiological and Histopathological Presentation. José-López, The Canadian Veterinary Journal, 2013
Het CT-onderzoek in botsetting toont de osteolyse en het verbrede foramen links.
Het CT-onderzoek in weke delensetting toont de weke delenmassa links en dorsaal in het wervelkanaal (gele pijl). De rode pijl toont het ruggenmerg
De intra-operatieve foto toont het ruggenmerg (pijl) na verwijdering van de tumor.
