Anton (65) heeft een rijke carrière van ruim drie decennia als dierenarts, praktijkmanager en eigenaar achter de rug. Per 1 januari 2025 geeft hij het stokje door aan zijn collega Natasja Cevering. Zijn keuze om zich meer te focussen op het dierenartsenvak zelf, betekent echter niet dat hij het rustiger aan gaat doen. “Ik blijf hier zeker tot 2027, wanneer ik mijn 40-jarig jubileum vier. Het is tijd om gas terug te nemen, maar mijn passie voor het vak blijft onverminderd groot. Daarnaast werk ik met veel plezier aan ons nieuwe project in Barendrecht,” vertelt hij.
Een leven gewijd aan dieren
Voor Anton stond al op jonge leeftijd vast dat hij dierenarts wilde worden. Het vak zit in de familie: zowel zijn broer als dochter hebben dezelfde carrière gekozen. “Wat dit beroep zo bijzonder maakt, is dat je constant problemen oplost en dieren helpt. Je maakt niet alleen dieren, maar ook hun baasjes blij. Geen dag is hetzelfde, en dat houdt het spannend en leuk. Daarom doe ik dit al bijna 40 jaar met toewijding, passie en plezier,” zegt hij met een glimlach.
De evolutie van de diergeneeskunde
Anton heeft de diergeneeskunde in de afgelopen decennia flink zien veranderen. “Toen ik eind jaren tachtig begon, werd er van je verwacht dat je na een jaar in loondienst een praktijk overnam of toetrad tot een maatschap. Tegenwoordig willen maar weinig dierenartsen eigenaar zijn; ze kiezen vaker voor een stabiel loondienstverband, met meer vrije tijd en een sociaal leven. Ons vak zelf is ook enorm geëvolueerd. De kwaliteit van de zorg is flink gestegen door investeringen in moderne apparatuur en nieuwe technieken. Wat ooit begon met basisbehandelingen zoals pillen, injecties en castraties, is nu opgeschoven naar zorg die lijkt op humane geneeskunde. We zien steeds vaker dat huisdieren als volwaardige gezinsleden worden beschouwd, wat ook de druk op ons als dierenartsen verhoogt.”
De vooruitgang in technologie stemt Anton optimistisch over de toekomst. “Ik heb het vak zien groeien van vrijwel niets naar wat het nu is. De kwaliteit is enorm hoog en technologische ontwikkelingen zorgen ervoor dat we steeds meer kunnen. Denk aan geavanceerde beeldvorming en minimaal invasieve technieken. Dit tilt ons vak echt naar een hoger niveau.”
Diergeneeskunde en de kosten
De stijgende kosten van diergeneeskunde is een onderwerp dat veel huisdiereigenaren bezighoudt. Anton deelt zijn visie hierop: “Dieren houden kost nu eenmaal geld. Maar ik denk dat de discussie over de kosten vaak overdreven is. De kwaliteit van zorg is enorm toegenomen en dat brengt kosten met zich mee. Vergelijk het bijvoorbeeld met humane zorg: een keizersnede bij een mens kost ongeveer 15.000 euro, terwijl die bij een gezelschapsdier zo’n 1.500 euro kost. Hoezo is diergeneeskunde duur?”
Daarnaast benadrukt Anton een belangrijk verschil tussen humane en veterinaire zorg: “Humane zorg is vrijgesteld van btw-afdracht, terwijl wij als dierenartsen 21% btw moeten afdragen over onze handelingen en alles wat daarbij hoort. Voor voorgeschreven medicatie geldt een tarief van 9%. Dat maakt een aanzienlijk verschil in kosten, en dat wordt vaak over het hoofd gezien.”
Anton pleit bovendien voor preventieve zorg om kosten te beheersen: “Regelmatige controles, vaccinaties en een goede verzekering kunnen veel problemen en hoge kosten voorkomen. Zo kunnen we samen zorgen voor de beste zorg voor onze huisdieren.”
Kwaliteit boven alles
Kwaliteit heeft voor Anton altijd op de eerste plaats gestaan. Een belangrijke stap hierin was zijn toetreding tot de Sterklinieken, de eerste dierenklinieken in Nederland die zichzelf een kwaliteitsstandaard oplegden. “Binnen de Sterklinieken hebben we echt een basis gelegd voor het verbeteren van kwaliteit in de diergeneeskunde. Ik heb daar vijf jaar in de directie mogen meewerken aan het verhogen van die standaard. Dat was een geweldige kans om de zorg naar een hoger niveau te tillen,” vertelt Anton.
In 2017 besloot hij zijn eigen kliniek over te dragen aan AniCura, mede vanwege de hoge kwaliteitsstandaarden binnen het netwerk. “AniCura biedt een geborgd kwaliteitssysteem dat te vergelijken is met een ISO-certificering. Zaken als nascholing, medical auditing en kennisdeling zijn nu standaard binnen alle AniCura-klinieken. Dit maakt de diergeneeskunde nog beter en creëert een gevoel van saamhorigheid onder dierenartsen,” legt Anton uit.
Advies voor de volgende generatie
Anton heeft ook wijze woorden voor jonge dierenartsen: “Wees lief voor elkaar, ook online. Laten we elkaar niet afbranden op social media – dat helpt niemand. Probeer daarnaast ontspannen om te gaan met kritiek en klachten. Weet je, de vis van morgen wordt verpakt in de krant van vandaag. Wat nu groot lijkt, is morgen vaak alweer vergeten. Erken je beperkingen en wees niet bang om fouten te maken, want niemand kan alles. En onthoud: diergeneeskunde is een fantastisch beroep! O ja, en vergeet niet hoe belangrijk diensten draaien is. Het kan zwaar lijken, maar het is vaak juist ontzettend leuk om te doen!”
Trots op het verleden, vertrouwen in de toekomst
Als Anton terugkijkt op zijn loopbaan, is hij trots op wat hij heeft bereikt. “Ik heb geen doelbewuste carrièreplanning gehad, maar het is gegaan zoals het is gegaan. Daar ben ik tevreden mee. Elk moment heeft me iets geleerd, en ik ben trots op wat ik heb bereikt.”
Hoewel Anton in 2027 officieel met pensioen gaat, sluit hij niet uit dat hij af en toe nog bijspringt. “Het is fijn om vooruit te kijken naar meer tijd voor hobby’s zoals oldtimers sleutelen, hardlopen en fietsen. Wat betreft de toekomst van ons vak maak ik me geen zorgen. Er is nog steeds veel interesse in de studie diergeneeskunde, ondanks de personeelstekorten. Met initiatieven zoals het aantrekken van buitenlandse dierenartsen en de focus op behoud van huidige medewerkers, verwacht ik dat we de uitdagingen kunnen overwinnen. Het blijft immers het mooiste beroep dat er is!”