Deze tekst is onderdeel van een serie teksten over:
Een paraveterinair is een dierenverzorgster
Onder andere dan...
Veel paraveterinairen zijn het werk gaan doen omdat ze ‘iets met dieren’ wilden doen. Als paraveterinair ben je elke dag met veel verschillende taken bezig en slechts één daarvan is de daadwerkelijke verzorging van de dieren. Het klinkt heel simpel, maar de dieren worden niet voor niks ‘patiënten’ genoemd en de verzorging gaat een stuk verder dan een bakje water en voeding klaar zetten.
Verzorging
Vrij vanzelfsprekend is dat verschillende diersoorten verschillende verzorging nodig hebben. Een kat, cavia of vogel hebben verschillende behoeftes waar in de verzorging en opname rekening mee gehouden moet worden. Daar komt nog bij kijken dat de patiënt wegens de reden van opname aangepaste behoeftes kan hebben. Een dier kan pijn hebben, medicatie nodig hebben of herhaaldelijke behandelingen nodig hebben zoals dwangvoeding of wondverzorging. In alle gevallen geldt dat alle dieren continue in de gaten gehouden worden.
Opname
De oorzaken van de patiënten die verzorging nodig hebben in de dierenartsenpraktijk kan nogal verschillen. Zo zijn er patiënten die slechts een dag of dagdeel in de opname verblijven terwijl andere een langere periode of zelfs in de intensive care of in quarantaine in de opname verblijven.
Bij een dagopname komt het dier vaak voor een korte behandeling waar narcose bij nodig is, dit kan variëren van het maken van röntgenfoto’s tot bijvoorbeeld chirurgie. Het dier wordt ook na de behandeling in de opname streng in de gaten gehouden. Zo controleert de paraveterinair de ademhaling, hartslag, temperatuur en reflexen en maakt hier notities van zodat er tijdig ingegrepen kan worden als dit nodig is.
Een langdurige opname kan voorkomen als een dier na een operatie langer dan een dagdeel nodig heeft om dusdanig goed te herstellen voor hij of zij mee naar huis kan. Een andere reden voor langdurige opname kan zijn als de patiënt om een bepaalde tijd medicatie of behandeling nodig heeft.
Wanneer de toestand van een patiënt dusdanig ernstig is kan het zijn dat hij of zij in de intensive care (IC) moet verblijven. De patiënten in de IC worden continue gemonitord.
Controle van de dieren
De paraveterinair houdt het dier regelmatig in de gaten op zoek naar verandering in de toestand van het dier.
Zo kijkt zij naar de ademhaling, alertheid, slijmvliezen, temperatuur, hartslag, pols, reactievermogen, turgor, maar ook naar het infuus, eventuele katheter, zuurstof, hoeveel voedsel, water, ontlasting en urine. Elk afgesproken tijdseenheid wordt alles genoteerd zodat de dierenarts de behandeling hierop kan afstemmen.
Quarantaine
Quarantaine is bijvoorbeeld nodig als een dier ziek is van een besmettelijke ziekte welke voor andere dieren of mensen gevaarlijk kan zijn. De patiënt zit in dat geval in een aparte opnameruimte.
Hygiëneprotocol
Elke keer als de paraveterinair bovenstaande metingen gaat uitvoeren moet zij zich houden aan een bepaalde hygiëneprotocol om besmetting met andere ruimtes, mensen en dieren te voorkomen.
Voeding en medicatie
Tijdens de opname van de patiënten moet de paraveterinair continue op de hoogte zijn van de status van elk dier.
- Waarom zit de patiënt er?
- Wat is de temperatuur?
- Moet hij/zij nog medicatie krijgen?
- Heeft de patiënt al geürineerd?
- Hoe zag de ontlasting eruit?
- Hoe is hij / zij in haar hum?
- Wat en hoeveel heeft de patiënt gegeten?
Dit zijn algemene zaken, daar komt nog de verzorging van de reden van de opname, zoals wondverzorging, bij. Dit alles zal de paraveterinair vastleggen in de patiëntenkaart en mondeling doorgeven aan de dierenarts zodat hij/zij de behandeling en therapie hierop kan afstemmen.
Zorg voor uw dier
De medewerkers van uw AniCura kliniek weten als geen ander hoe het is voor u om uw (zieke) huisdier achter te moeten laten.
Zij behandelen elk dier zoals ze hun eigen dier zouden behandelen en lopen vaak zelf met een lege maag, een volle blaas en vieze kleding rond zolang uw dier de zorg en aandacht krijgt die hij of zij verdient. Het blijft een vak waar liefde voor de dieren voorop staat, want elke paraveterinair wilde als klein meisje ‘iets met dieren’ doen als ze later groot zou zijn.
Door: Marloes Vork, senior-paraveterinair