Lees ook: hoe urine op te vangen bij uw kat
Urineonderzoek kan nodig zijn wanneer uw hond blaasproblemen heeft. Voor urineonderzoek is natuurlijk urine nodig, die opgevangen moet worden. Daarnaast moet de urine bewaard worden.
Hoe u de urine opvangt en bewaart, bepaalt hoe betrouwbaar het urineonderzoek en dus de uitslag ervan zijn.
Hoe vangt u de urine op van een hond?
De urine van een hond opvangen kunt u verschillend aanpakken. Om een onderzoek goed uit te kunnen voeren is er minimaal één ml urine nodig. Om urine op te vangen gebruikt u bijvoorbeeld:
- een schoon bakje
- een (plastic) soeplepel
- een potje van de dierenarts
Uiteindelijk gaat de urine van je hond vaak in een potje dat u van de dierenarts krijgt.
Houd een schoon bakje onder de hond tijdens het uitlaten als de hond gaat plassen om de urine op te vangen. Sommige honden kunnen weglopen zodra het bakje tevoorschijn komt.
Een (plastic) soeplepel kunt u wat lager houden zonder zelf onder de plas te komen zitten en de hond schrikt er misschien wat minder van. Metalen voorwerpen kunnen het urineonderzoek van uw hond beïnvloeden, dus die wilt u het vermijden.
Lukt het niet?
Lukt het opvangen op deze manier niet? Neem dan contact op met uw dierenarts. Samen kunnen jullie bespreken of urine opvangen in de kliniek een betere oplossing is. In het geval van urine opvangen door de kliniek, zijn er extra kosten aan verbonden.
Urine hond bewaren en wegbrengen
Is het opvangen van de urine gelukt? Misschien moet u de urine nog even bewaren.
Bewaar de urine in een schoon potje. Let goed op of er geen restjes eten of zeep in het potje zitten, want dit beïnvloedt het urineonderzoek. Breng daarna het monster zo snel mogelijk naar uw dierenarts.
Mocht u niet meteen naar de dierenarts kunnen, bewaar de plas dan maximaal vier uur in de koelkast. Geef bij de dierenarts ook aan hoe laat u de plas hebt opgevangen en hoe lang het in de koelkast heeft gestaan.
Hoe ziet een urineonderzoek bij de dierenarts er uit?
Bij een urineonderzoek wordt de urine beoordeeld op kleur en of het troebel is of niet. Ook wordt met een speciaal apparaatje gekeken of de urine dik of juist dun (waterig) is. Met een teststrip en/of onder een microscoop wordt vervolgens gekeken naar afwijkingen in de urine zoals ontstekingscellen, bloed in de urine of teveel eiwit, glucose of andere stoffen, zoals magnesium of fosfaat.
Lees meer op: urineonderzoek hond
Hoe u de urine heeft opgevangen is van invloed op de uitkomsten van het urineonderzoek. Doe dit dan ook zorgvuldig.