Wanneer heeft uw kat jeuk?
Wanneer katten jeuk hebben gaan zij zichzelf veel wassen. Daarom valt het eigenaren niet altijd op.
Pas wanneer de kat kale plekken of wondjes krijgt, wordt duidelijk dat er wat aan de hand is. Bij hevige jeuk gaan katten zichzelf ook krabben en/of bijten.
Onderschat jeuk niet: pijn, stress en jeuk zijn samen de grootste bedreigende factoren voor het welzijn van uw kat!
Middel tegen jeuk bij katten
Als uw kat last van jeuk heeft, dan is dat een symptoom van een probleem dat uw kat heeft.
Door de jeuk tegen te gaan, lost u het probleem zelf niet op. Daarom is het belangrijk om de oorzaak te vinden en deze aan te pakken.
Oorzaken van jeuk kat
De jeuk bij uw kat kan verschillende oorzaken hebben. Regelmatig spelen vlooien en andere parasieten een hoofdrol, waarbij het ontvlooien van uw kat wordt aangeraden. Maar ook allergieën bij katten komen vaak voor.
De ontwikkeling in de dermatologie staat niet stil. Hierbij verschillende oorzaken van jeuk op een rijtje samen met de daarbij behorende onderzoeken en behandelingsmogelijkheden.
Controle op huidparasieten
Tijdens een consult zal de dierenarts het dier vaak eerst controleren op huidparasieten. Met een vlooienkam wordt gekeken of er vlooien of vlooienpoepjes op het dier aanwezig zijn.
Vaak wordt ten onrechte aangenomen dat vlooien alleen in de zomer voorkomen. Echter doordat in de koudere maanden de verwarming in huis aangaat, zijn vlooien niet seizoensgebonden en kunnen ook in januari zo'n 15 eitjes per dag leggen.
Uw kat kan gecontroleerd worden op een infectie met luizen of de stofvachtmijt door het bekijken van huidschilfers en haren onder de microscoop. Soms is het nodig een huidafkrabsel te maken.
Met een scherp instrument wordt huidmateriaal afgenomen en microscopisch onderzocht op de aanwezigheid van 'demodex' of schurftmijt.
Wanneer het vermoeden bestaat van een schimmel- gist of bacteriële infectie zijn weer andere onderzoeken mogelijk.
Contactallergie kat
Wanneer er geen parasiet gevonden wordt, kan het zijn dat een allergie de oorzaak is. Er bestaan verschillende soorten allergieën bij honden en katten.
Zo kan het dier allergisch zijn voor bijvoorbeeld de vloerbedekking of het net gewassen kleedje in de mand. Dit wordt contactallergie genoemd en uit zich voornamelijk in jeuk op delen van het lichaam die in contact staan met het "allergeen" (de vloerbedekking, het kleedje), zoals bijvoorbeeld de buik.
Na deze diagnose moet contact met het betreffende materiaal voorkomen worden. Soms is ook jeukonderdrukkende therapie nodig.
Vlooienallergie kat
Behalve een vlooieninfectie bestaat er ook vlooienallergie. Bij het bloedzuigen brengt de vlo stoffen in de huid die bij het huisdier een overgevoeligheidsreactie veroorzaken.
Bij dieren met een vlooienallergie kan één vlooienbeet in de week al genoeg zijn om het dier continu jeuk te bezorgen.
Vaak treedt de jeuk op het achterlijf op, maar het kan over het hele lijf problemen geven. Een intensieve vlooienbestrijding is nodig voor deze dieren.
Naast een spray om de eitjes en larven in huis onschadelijk te maken, dient het dier het hele jaar door behandeld te worden met een vlooienmiddel. Het liefst een middel dat zich verspreidt via de huid van het dier, zodat de vlo gedood wordt vóórdat het in staat is bloed te zuigen en een allergische reactie te veroorzaken.
Aangezien de meeste dieren met een andere vorm van allergie ook gevoelig zijn voor vlooien is het verstandig elk dier met jeuk continu tegen vlooien te beschermen.
Soms is het nodig om in overleg met de dierenarts elke drie weken een vlooienmiddelpipet te geven. Er zijn vlooienbandjes verkrijgbaar die acht maanden werken. Deze zijn voorzien van een veiligheidsmechanisme, waardoor het dier zich er niet aan kan verhangen.
Ook anti-vlooientabletjes zijn een optie. Vraag gerust naar de mogelijkheden. Vergeet ook de andere huisdieren niet; deze dienen ook behandeld te worden.
Voedselallergie bij katten
Katten met een allergie hebben jeuk en vaak een rode huid, soms ook bultjes of korstjes. Aan de hand van huidveranderingen of de localisatie ervan is niet af te leiden wat voor een soort allergie het is.
Dieren met een voedselallergie zijn bijna altijd allergisch voor bepaalde eiwitten in het voer (kippeneiwit, rundereiwit etc.). Dit kan uitgezocht worden door een eliminatiedieet.
Allergiën voor stoffen die gebruikt zijn ter bereiding van droogvoer of blikvoer komen ook voor. Dit kan zich uiten in maagdarmproblemen, maar ook in jeukklachten.
Waarschijnlijk speelt bij het ontstaan van de voedselallergie de erfelijke aanleg een belangrijke rol. Het dier wordt niet met een voedselallergie geboren, maar ontwikkelt het in de loop van de tijd.
Daarom kan het zijn dat ook een dier dat al maanden of jaren dezelfde voeding krijgt een voedingsallergie ontwikkelt.
Diagnose voedselallergie
Om de diagnose voedselallergie met zekerheid te kunnen stellen dient uw dier gedurende zes tot acht weken niets anders te eten dan een speciaal samengesteld dieet.
De meeste zekerheid geeft het voeren van een zelfbereid dieet. Dit dieet bestaat uit de volgende componenten: een eiwitbron die het dier nooit eerder heeft gehad (bijvoorbeeld struisvogel-, geiten- of paardenvlees) en een koolhydraatbron (witte rijst of macaroni).
Vraag uw kliniek om advies over hoe zo'n dieet samen te stellen.
Voederfabrikanten proberen ook hypoallergene kant en klare voeding te maken. Zij kiezen dan voor het 'hydrolyseren' van voedingseiwitten. Dit wil zeggen dat de eiwitten zo bewerkt worden dat ze te klein worden voor het afweerapparaat en zo geen allergie kunnen veroorzaken.
Een klein deel van de dieren met een voedingsallergie kan echter ook allergisch zijn voor een kant en klaar hypoallergene voeding. Daarom kan het verstandig zijn na een testperiode van zes weken met hypoallergeen voer "A", een nogmaals zes weken durende testperiode met dieetvoer "B" in te zetten. Wanneer het dier zes tot acht weken alleen het testdieet heeft gegeten en de jeuk wordt duidelijk minder of verdwijnt dan denken we aan een voedselallergie.
Dermatologen adviseren als laatste test het dier nog een keer de oude voeding te geven. Wanneer de jeuk dan weer terugkomt, is de diagnose voedselallergie definitief. Vervolgens zal naar een geschikte en gezonde voeding voor het dier gezocht worden.
Zijn de jeukklachten niet verminderd na zes tot acht weken, dan weten we dat er geen voedselallergie speelt, maar dat we moeten denken aan atopie.
Atopie kat
Bij atopie is er sprake van een allergie voor stoffen in de lucht of in de omgeving. Zo kan het dier allergisch zijn voor bijvoorbeeld bloempollen, huisstofmijt of huidschilfers van andere dieren of mensen.
De jeuk kan het hele jaar optreden, maar ook seizoensgebonden zijn.
Diagnose atopie kat
Wanneer andere allergiën als vlooien- en voedselallergie zijn uitgesloten gaan we ervan uit dat het dier atopie heeft. Bij katten blijken huid- en bloedtesten (die wel bij honden worden gebruikt) niet betrouwbaar.
Behandeling atopie
Bij atopie kan een speciaal dieet de jeuk- en huidklachten verminderen. Er is voeding bij dierenartsen verkrijgbaar waaraan extra essentiële vetzuren, zoals Omega 3 vetzuren zijn toegevoegd.
Ook kunnen essentiële vetzuren in vloeibare vorm aan het gewone dieet toegevoegd worden.
Vaak worden medicijnen voorgeschreven bij atopie. Het meest gebruikt zijn corticosteroïden. Deze hormonen onderdrukken de jeuk en werken ontstekingsremmend.
Deze middelen kunnen wel bijwerkingen hebben. Op korte termijn wil het dier meer eten en drinken. Pas dus op voor het ontwikkelen van overgewicht. Op langere termijn is er meer kans op suikerziekte.
Getracht wordt deze medicatie op termijn zo laag mogelijk te doseren, zodat de kans op bijwerkingen klein wordt. Veel dieren krijgen hun leven lang een lage dosering corticosteroïden zonder last te hebben van bijwerkingen.
Gelukkig zijn er in de afgelopen jaren nieuwe medicijnen beschikbaar gekomen welke de overdreven reactie van het afweerapparaat afdoende en comfortabel onderdrukken.
Deze medicijnen zijn over het algemeen de beste keuze voor de behandeling van een allergie.
Soms moet een dier met een allergische huidontsteking ook behandeld worden tegen bijkomende huidinfecties (met bacteriën of gisten).
Jeuk bij katten verhelpen en verlichten
Likt of krabt uw kat zich erg veel? Dan wijst dit vaak op jeuk. Dit verhelpen is zeker wel de moeite waard: jeuk, pijn en stress zijn samen de grootste bedreigende factoren voor het welzijn van uw kat!
Hulp van de dierenarts
U kunt de hulp van de dierenarts inschakelen, waar met goed advies, en verschillende onderzoeken - zoals ontlastingsonderzoek - verschillende oorzaken kunnen bevestigen of uitsluiten. Per oorzaak van jeuk die u hierboven vindt is een andere diagnose en vervolgens behandeling van jeuk bij uw kat nodig. Al met al vergt het soms veel tijd en inspanning van u als katteneigenaar.